ŞAHİT GEREKMEZ
Bir varmýþ bir yokmuþ ömür dediðin;
Yeniden doðmaya, nakit gerekmez…
Tek baþýna taþýr insan kendini;
Ölüm nikâhýna þahit gerekmez…
Hayat sahnesinde, perdeler iner;
Tükenir dertlerin sýzýlar diner;
Kapanýr kapýlar, ocaðýn söner;
Ölüm nikâhýna þahit gerekmez…
Bekler sahibini nicedir kabir;
Usuldan açýlýr defter-i kebir;
Mahþerde gözünü açar misafir;
Ölüm nikâhýna þahit gerekmez…
Bilinmez ne vakit duracak saat;
Beyhude anlarsýn verilen vaat;
Böyledir neylersin böyledir hayat;
Ölüm nikâhýna þahit gerekmez…
Yýkýlýr yýkýlmaz denen kaleler;
Solar menekþeler solar laleler;
Noktasýz, virgülsüz biter cümleler;
Ölüm nikâhýna þahit gerekmez…
“Birazdan Ölürüm” diyeni duysan;
Rabbimin “Sev” diyen emrine uysan;
Elini merhamet daðýna koysan;
Ölüm nikâhýna þahit gerekmez…
Çarþamba, perþembe olsa ne yazar;
Belki cumartesi belki bir pazar;
Yazýp, yazacaðým iþte bu kadar;
Ölüm nikâhýna þahit gerekmez…
Ali ALTINLI – 07.03.2021
Saat: 23:05
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.