Benimki İsyan Değil
Benimki Ýsyan Deðil
Dertli baþý alýp gitsem uzaða,
Bilmem düþer miyim hâlâ tuzaða?
Böyle bir kaderle yaþamaktansa,
Uyurum sarýlýp kara bir taþa.
Çekmeden bilinmez kader nasýlmýþ,
Bilsek de deðiþmez, kesin yazýlmýþ.
Sabrede sabrede nereye kadar?
Gömdürecek beni ölmeden, kader.
Acep baþka kulun var mýdýr derdi?
Sanki Tanrý hepsini bana verdi.
Herkesler çok mutlu, zoruma gider,
Ne derdim azalýr, ne acým biter.
Bunca yaþadým da ne geçti ele?
Neler yapacaðým öleyim hele!
Soracaðým yazan Rabbi bulup da,
"Aðýr deðil miydi bu yük meczupta?"
Boþunadýr sitem, boþuna tasam,
Artýk, ecel vaktim gelse de ölsem.
Mehmet! Ölümünü tez dilersin de,
Bilmezsin ne bekler o mahþerinde.
MS
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.