Kalbimin sokaklarına yaktığın ışık
Kalbimin sokaklarýnda dolaþýyorsun .
Her bir köþesine ayrý ýþýk yakýyor gönlümün bam telini týngýrdatýyorsun.
Öyle naðmeler yükseliyor ki
Ýþit bu sesi,
Ýþitmiyorsun.
Benim sessizliðim sesim.
Ýçimde dolaþýyorsun öylece , saðda solda ayak seslerin,
Öyle uzak ve öyle güzel..
Kar taneleri gibi ...
Her yaðýþýnda içimi renklendiren..
Ak , pak , tertemiz..
Dalgalarýn vuruyor yüreðimin kýyýlarýna
Sen orada bir köþede oturuyorsun.
Gökkuþaðý doðuyor içimde iyi oluþunu her duyduðumda
Öðrendiðim en güzel kelime oluyorsun ,
Bazý zamanlar içime açtýðýn pencereden nefes alýyorum
Nefes almayý öðretiyorsun
Bir mürþid gibi ustalýkla eðittiðini kim bilir belki de bilmiyorsun ..
Engin denizlerde yüzdürüyorum seni , içim öyle uçsuz bucaksýz . Dalgalarým çarpýyor saða sola. Bazen celaliyle coþuyor. Hýrçýn dalgalarýmý sekinete gark eden yine sen...
Ne çok þeye sebepsin.
Kelimelerin mecâli kalmadý bak, anlatmaya.
Onlar da tarif edemiyor artýk,
Baþka lügatler bulmaya ne dersin ...?...?...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.