kan-daş dediklerim...

yalnýzlýðýmýn aynasýnda ben
uzanýr ötelere sessizliðim
biraz da aðlamaklý
ürkek bakýþlarýn menzilinde
dalar giderim karanlýðýn ortasýnda...

hangi yöne baksam çýkýlmaz
akdenizde, egede, marmarada
dalgalar durulmaz
ülkeler ötesinde çýðlýklar
ardý ardýna vurulan yiðitler
kan gölü Urumçi meydanlarý
kýrmýzý karanfiller ayak uçlarýnda
gören gözlere perdelenmiþ çýkarlar
kanayaklým, ak sakallým zorlarda!..

ben, kimseye düþmanca bakmazken
elimde kalemim kýrýlýr
barýþ türkülerim zindanlarda
barbarlýk yaftasý giydirilir
kaným zebil gibi akýtýlýrken
kimseye diyemem
yalnýzlýðým mimlenmiþ
ankara’dan çin’e uzanan menfaat elinde
kalakalmýþým ortalýkta...

ben, karanfillerime barýþý saracaðým
kin ve nefret duygularýna
adalet tohumlarý ekeceðim
kimseler ölmesin
kan-daþ dediklerim
özgürlük türkülerinde can olsun!

Sosyal Medyada Paylaşın: