hüzünlü bir gecedeyim...

bilmem,kaç güz geçti ayrýlýklarda
uçup giden zamansý mevsimlerde
kar düþende üþüyen karanfillerde
bir nefesin sýcaklýðýna hasretim ben...

tarumar olmuþ gönül bahçelerinde
sessizliðe kelepçelenmiþ hücrelerde
karanlýða tutsak yüreðin atýþlarýnda
gün ortasýnda aydýnlýðý arar oldum ben...

ne kadar gülücüklerinle donatsanda
sevdama en güzel þiirler döktürsende
ayrýlýk gözyaþlarýma mendiller olsanda
hüzzam þarkýlardan kurtulamaz oldum ben...






Sosyal Medyada Paylaşın: