Arife Mektup 2

Sen giderken hazan düþtü baðýma
Yeter artýk hasret bitsin gel oðul
Sonbaharda karlar düþtü daðýma
Yeter artýk çile bitsin gel oðul

Hasretliðin yakar içi köz gibi
Yandý yürek tandýrdaki köz gibi
Aðustosta beden oldu buz gibi
Yeter artýk bitsin çile gel oðul

Biliyorum gel demekle olmuyor
Gönüldür bu gelsin diye durmuyor
Sen gideli hayat tadý vermiyor
Yeter artýk hasret bitsin gel oðul

Daðda taþta derde derman ararým
Kurada kuþa ben derdimi yanarým
Esen rüzgarlardan medet umarým
Yeter artýk hasret bitsin gel oðul

Uzadýkça can kafese sýðmýyor
Düþündükçe derdim þifa bulmuyor
Bunca zulmü aklým fikrim almýyor
Yeter artýk zulüm bitsin gel oðul.

Hasretlik bu git demekle gitmiyor
Sayýyorum günler bir bir bitmiyor
Sen gideli bülbül güzel ötmüyor
Yeter artýk zulüm bitsin gel oðul

Gece gündüz ben derdime yanarým
Hasretliðe nice çare ararým
Gizli gizli hayaline dalarým
Yeter artýk çilen bitsin gel oðul
********************************
Sosyal Medyada Paylaşın: