Sevgim hep kapı önünde ağlayan çocuktu melekceylin
Sevgim hep kapı önünde ağlayan çocuktu
Sevdayý mý ömre sýðdýrýz ? Yoksa ömrümü sevdaya
Ne sevdamý ömrüme sýðdýrabildim Ne de ömrümü sevdaya Sevgim hep kapý önünde aðlayan çocuktu Ne zaman içeri alsam kovardý üvey babam Sesimi çýkaramazdým annemi döver diye Annem sessiz bir kadýndý Küçücük yüreðine kocaman acýlarý sýðdýrmýþtý Onun hiç kapý önünde aðlayan Yýrtýk ayakkabýlarýna su dolan bir çocuðu olmamýþtý
Sevgim hep kapý önünde Ýki çift ýslak göz Ýki küçük üþüyen ayaktý Ne zaman yaðmur baþlasa Koþardým pencereye Bakardý aðlayan çocuðum gözlerime Biraz sitemkar biraz mahbup birazda umutla Ben camýn buðusuna yazardým: Gitme olur mu? Umut varsa gözlerinde Yüreðim ayaklarýna inat hala sýcacýksa GÝTME Yaðmurlar dinecek Üvey babam bir gün ölecek Gitme olur mu gitme O okudu Ben gözlerinde doðan güneþini gördüm Gitmedi
Yaðmur dindi O akþam üvey babam eve gelmedi Sonraki günlerde Aylar sonra haberi geldi Kumar kavgasýnda göðsünden býçaklanmýþ Araba mezarlýðýnda bulunmuþ cesedi Üzülmedim ilk defa bir ölüme üzülmedim Sevdam terk etmemiþti beni Üþüyen ýslak ayaklarýný ellerime aldým ýsýttým Gözlerindeki yaþlarý dudaklarýmla kuruladým Sevdam terk etmemiþti beni mutluydum Sosyal Medyada Paylaşın:
melekceylin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.