Leyla, gönlümün turkuazı
Leyla, gönlümün turkuazý
Ellerini, bu kentin hangi yaldýzlý yüzüne koymuþlar ki
Ellerimi ellerine uzatamýyorum
Gözlerini hangi kör düþüncede saklamýþlar ki
Gözlerine bakamýyorum
Ayak izlerini hangi kaldýrým taþlarýnýn arasýna saklamýþlar ki
Bir kaplumbaðanýn yavaþlýðý içinde
z’amansýz dolanýp, bulamýyorum
Leyla, gönlümün turkuazý
Her akþam gün batýmýna yakýn zamanlarda
kendimi dýþarýya atýyorum
Beynimin en küçük hücresinden baþlayýp bedenimin her yerini saran yüzünü görebilme ihtimaliyle Ýstanbul’u köþe köþe umutla dolanýyorum
Leyla, gönlümün þiiri
Ruhumun dört bir yanýný kendine haps eden
ruhuna dolanan þarkýlar
Hangi sokak sanatçýsýnýn
dilinden dökülmüþ ki
Binlerce dudaktan tenime deðen
þarkýlarýn içinden bulup çýkaramýyorum
Saçlarýný, kentin hangi hýrçýn rüzgarlarýna býrakmýþlar ki
Onlara bir daha dokunamayacaðýmý bile bile
oturup bekliyorum olmayacak yerlerde
ah
Bu Ýstanbul’un þaþaalý görüntüsüyle kandýrýp seni bana imkansýz kýlmýþlar
Ve bu istanbul’da
Sana dair ne varsa
Hepsini kuþlarýn gözleri önünde
acýmasýzca yok etmiþler
Ve þimdi Leyla
Sen gidiyorsun bu Ýstanbul’dan
Ben gidiyorum
Sen gidiyorsun benden
Ben gidiyorum kendimden
Ve bu istanbul’un kaldýrýmlarýndan
Bir hikaye daha eksiliyor
Aþk kör oluyor
Aþk kör ediyor, gönlümün ... 😔
A. Haluk Fidan / Leyla, gönlümün turkuazý
04.04.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.