BENSİZ BİR ZAMANLAR

Bir zamanlar,
Seni, hoyratça sevmelerim vardý.
Maðrur ve ýsrarcý bir yapý da,
Umarsýzca,
Beni, biraz olsun anladýðýný düþünüyordum.
Arsýz sevgim, bana neler, neler yaptýrýyor.
Biliyordum.
Lütfen beni affet.
Seni daima bonkörce sevdim.
Bana bahþettiðin sadece bir merhamet...

Bir zamanlar,
Coþkun sularýn, gürül gürül akan berraklýðýna,
Kapýlýp,
Yamacýn da uçuþan balýklar gibi, kaçýyordum.
Akýntýya kendimi kaptýrýp,
Bir uzun maceradýr bu elbet de.
Sonun da kavuþmak varsa adýna,
Ne olur beni bekletme...

Bir zamanlar,
Bir gülüþüne, bir de seviþine günlerimi verdim.
Rüzgarýn ýslýðýn da sana can dedim, geldim.
Sen bana umut, yoluma ýþýk oldun.
Umudum da yolculuk ettim,
Yoldaþým, seni bulduðum da kaybettim.
Benimkisi, hayal ettiðim büyük bir sevgi aþý.
Senden istediðim sadece küçük bir mihenk taþý...

Bir zamanlar,
Sevgi adýna bir þeyler yazdým çizdim.
Bu gün ömürden bir yaþ daha geçti.
Bezdim.
Ben uzandým maviliklere doðru gidiyorum.
O katý yüreðin gelirse peþimden bekliyorum.
Þimdilik yaban ellere uzaklara,
Uzak aþklara,
Sesleniyorum... ( DeN!Z )

Sosyal Medyada Paylaşın: