Ömrüm bir yýðýn gibi duruyor Çocukluðumun üstünde. Bundandýr belki Yaþým geriye büyüyor. Her hatýrlayýþýmda geçmiþimi Yorgun bir çocuk gelip Dizlerimde uyuyor.
Bir darbeyle büyüdüm izi hiç silinmeyen Sayfalarý koparýlmýþ bir kitap gibi Raflarda unutulmuþ tozlu ömrümün Cildi yorgunlukla kaplý, Sebebi bilinmeyen.