hâfız (vurgunu karada yiyen adam)

I
amasralýydý aslen
nedeni sonradan malûmumdur.
hýfzettiði mushaf olmasa da
hâfýz derlerdi namýna.

emanet zamanlarýn birinde
istanbul’da tanýdým onu.
eskisi kadar yok derdi,
balýktan anlardý,
hünerle temizler gururla ikram ederdi.
kalmak istemezdi altýnda,
getirdiðim iki þiþe köpek öldürenin.


yaþýna olan hürmetim
yaþamýna da sirayet etti.
bir lüferin kýlçýðý elindeyken
söyleyiverdi birdenbire
“sevdin mi alacaksýn arkadaþ”

II
altmýþlarýn sonlarýnda
kevser* isminde bir yavuklusu varmýþ.
bir keresinde
iki adam boyu kadar yaklaþmýþ
gözlerinin rengini bile görmüþ
bir keresinde de sesini duymuþ
kevser de onun kadar meftunmuþ.

istetmiþ Kevser’i
aksi babasý ters konuþmuþ;
“denizin verdiðiyle karýya bakýlmaz”.
gel zaman git zaman derken
hâfýz kevser’i uzaktan sevmeye razýyken
bir gün balýða çýkmýþ on gün on gece.

millet vurgunu denizde yer, hafýz karada yemiþ,
anasý eve geldiðinin akþamý usulca söylemiþ;
meðer aksi babasý kevser’i
kumlucalý balýkçý olmayan bir oðlana vermiþ
oda kahredip ardýndan Ýstanbul’a gelmiþ.

sen de sevdin mi diye sordu hikayesi bittiðinde,
o bir ömür yaþýyorken iki adam boyu sevinci,
evet diyemedim dil boþa döndü aðzýmda
besbelli baþka þeylerdi benimkisi.

yalandan aþklarýma yanmak için
müsaade isteyip kalkarken,
anlýyordum hâfýzlýðýnýn nerden geldiðini.
kýrk yýl kevser’i ezberden okuyan adama
ne denirdi hâfýzdan baþka…



*kevser: ayný zamanda Kur-an da üç ayetten oluþan bir sûre

Sosyal Medyada Paylaşın: