Yitik Benliğim

ilham perilerimin etekleri tutuþtu,
Simurg gibi yanýp kül oldular.
kalbim külleþti, gri oldu kalbimin renkleri
renkleri yitirdim, notalar dinlenmeye sustu.
baykuþ’un biri pencereme kondu,
bilgeliðe baðdaþ kurdum,
suretim cehalet zelzelesi doldu.
eski zamandan kalmýþ bir derviþ gibi,
oturdum ve sessizliði dinledim.
içimin aðýr tonlarýna baþýmý yasladým,
harfleri yitirdim önce, sonra kelimeleri.
Allah’ýn öðrettiði ne varsa unuttum,
kül artýðý Anka’nýn cesedini savurdum.
þarkýlarým sustu, kendimi yutkundum,
ve þiirimi yitirdim.


yolum istimlak edildi,
aþk meclisinden kovulmuþ derviþ hüznündeyim.
yarým asýrlýk nefes alan naaþým,
lafazan bir mermeden musalla taþým.
kulaðýmda ötüyor okunmuþ ezaným,
boyumun ölçüsünü aþan günahým,
gediklere doyan inancým,
bilim’in üzdüðü itikatým.
mezhebi elinden alýnmýþ imam gibiyim,
mürted ilan edilmiþ akleden deliyim.
Allah’a uzanan tövbeler mahrumu,
mahremiyeti yitik üryan biriyim.
bugün yarýn yaþým yetmiþ,
tarçýnlý helva kokuyor kýrýþ kýrýþ ellerim.
toprak çaðýrýyor koynuna,
varoluþ sancýsý geçecek uzandýðýmda.
kitabýn ortasýna göre uyanacaðým,
aðacýn birine göre ise kýr çiçeði olacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın: