HOCALI MERSİYESİ
Yirmi altý Þubat’ta kar üstüne kan yaðdý
Göklerden yaðmur deðil, civan yaðdý, can yaðdý
Vahþice katledildi yaþlýlar ve bebeler…
Karýnlarý deþilmiþ melek yüzlü gebeler…
Ana, evlât uðurlar karanlýðýn koynuna
Düþlerinde sarýlýr civanýnýn boynuna
Hocalý kan aðlarken battý bahtýn güneþi
Gözlerden süzülen yaþ, söndürmez bu ateþi
Küfür tek millet olmuþ; salya, sümük ve nefret…
Kocamýþ, yaþlý dünya görmedi böyle vahþet
Kýzýl kana boyandý Azerbaycan topraðý
Düþürdü kahpe rüzgâr çýnardaki yapraðý
Hocalý soykýrýmý, tarihin yüzkarasý
Karanlýða gömüldü arzla arþýn arasý
Acý dolu bir çýðlýk böler kara geceyi
Sözlerin yangýnýnda sýtma tutar heceyi
Gül bahçesi tarumar, karanfil boyun büktü
Gönül coðrafyamýza hüzün ve kahýr çöktü
Ak kar’ý kefen diye giydi körpe civanlar
Seyretti vantalistler, sonsuza koþtu canlar
Gecenin ayazýnda buz tuttu karanfiller
Kanaryanýn boynuna kement attý gafiller
Hocalý yüreklerde kanayan bir yaradýr
Kýþtýr bütün mevsimler, bütün renkler karadýr
Karadýr Karabað’ýn yürek burkan kaderi
On yýllardýr yaþarýz acýyý ve kederi
Hocalý’yý yâd eder, yaþýn yaþýn aðlarýz
Þehitlere yas tutar, yürekleri daðlarýz
Ölüm bahar ülkesi, bir ölür bin doðarýz
Gözü dönmüþ zalimi, kanýmýzda boðarýz
Ufuktan pus daðýlýp akan kan durulacak! ...
Ermeni’nin dölüne bu hesap sorulacak! ...
M. NÝHAT MALKOÇ
Yayýnlandýðý Yer: Genç Sanat Dergisi / Þubat 2021 /37. Sayý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.