KÜSTÜM BEN
Sen de gittikten sonra anlamý yok diyârýn,
Yedi tepeli þehrin “sokaðýna” küstüm ben..!
Ýncitir gururumu acý sözü aðyârýn,
Kar ile dolan baþýn “þakaðýna” küstüm ben..!
Ayrýlýða çâre yok kim bulmuþ ki ilâcý,
Yýkýldý saraylarým býraktým tahtý,tâcý,
Emanet biliyorum can bedende kiracý,
Aðaran sabahlarýn “þafaðýna” küstüm ben..!
Devâ bulmaz dertlerin beni her gün yoracak,
Dayanmýyor bu kalbim ha durdu ha duracak,
Anýlar teker teker bizden hesap soracak,
Yaþadýðým beldenin “bucaðýna” küstüm ben..!
Gövdesine adýmý kazýdýðýn çýnarýn,
Ellerinle suyundan içirdiðin pýnarýn,
Ömrümüze bir daha gelmeyecek baharýn,
Boy vermeyen buðdayýn “baþaðýna” küstüm ben..!
Ýçim kan aðlýyorken ne çýkar yüzüm gülse,
Yaradaným görüyor neye yarar kul bilse,
Gözyaþlarýmý silen yastýklar dile gelse,
Uykuya dalan gözün “çapaðýna” küstüm ben..!
Seyyal Tanýr / 25.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.