Tan yeri aðardýgýnda gözlerim güneþi aradý. Bilimde o kelime..! Ve gök yüzünde asýlý bulutlara kýzmadým. Ýstedim damla damla sevgini getirsin tenime.. Ve o rüzgardan istedim ýlýk nefesin gibi dokunsun yüzüme.. Gelirken kokunu getirsin.. Gözlerim aradý güneþi.. Yokluðun ile üþüyen tenimde hisetmek istedim sýcaklýðýný. Sabahýn ilk ýþýklarý ile oradan oraya uçan kuþlara verdim selamýmý, hani unutmuþsan hatýrla diye.. Ve sustum iþte içimde o kelime.... Bilirim küçücük tohumlardýr kocaman aðaçlarý bünyesinde saklayan... Bak dalýna astým dileklerimi... Bilirim belki önemli deðil der geçersin.. Bak rüzgar dalýndan düþen o safran sarýsý yapraklarý nasýlda savuruyor Ve bilinmez adrese yolcu ömrüm....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamil üci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.