Mısralar Elimde Bir Ferman Gibi
Sanma ki þairlik bende bir düþtü
Türküler, mâniler, bana üþüþtü
Ben mi þiir yazdým, þiir mi beni
Bir cevap aramak, beyhude iþti
Þair olmak deðil benim haddime
Benden belki olur bir mukaddime
Baðlar koparýlmýþ öz geçmiþimle
Türküler götürür beni ceddime
Mýsralar elimde bir ferman gibi
Mazluma yoksula bir derman gibi
Türküler yakmasam dertlerim azar
Zulüm öbek öbek bir harman gibi
Mâniler mektupta posta pullarým
Þiirlerim benim anzer ballarým
Mýsralarým bana teselli verir
Türkülerle yâre selam yollarým
Fikir ummanýna dalar mýsralar
Gönülden gönüle dolar mýsralar
Þiirler okunmaz öksüz kalýrsa
Gül gibi dalýnda solar mýsralar
Ruhum þiirlerle bir sükûn bulur
Þâir dostlar bana misafir olur
Bu fâni dünyadan göçüp giderim
Türküler yýllara yâdigâr kalýr
Dörtlükler, beyitler bizden bir teklif
Kim bilir hangi can asýl müellif
Þiirle dalarýz düþ deryâsýna
Her þey orda kalýr illâ bir Elif
Ýdris Esen, Eylül, 2013, Eminönü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.