S o m a ’ n ı n A r ı l a r ı
Yavrular uykudayken, analar mâni yaktý
Soma’nýn arýlarý, gene sefere kalktý
Karanlýk vâdilere, yürüyerek uçtular
Tüm çiçekler orada, isli siyah açtýlar
Ekmek teknelerine, bölük bölük geldiler
Daðlarýn göbeðini, Ferhat gibi deldiler
Kara siyah kehribar, tozu dumana kattý
Yeraltý arýlarý, saf kömürden bal yaptý
Bir meþ’um Salý günü, hava birden karardý
Vâdideki çehreler, bir lahzada sarardý
Daðý delmek imkânsýz, havasýz hayat muhal
Ne uçacak yol kaldý, ne sýðýnacak mahal
Umutlar soluverdi, kanatlarý kýrýldý
Küme küme arýlar, birbirine sarýldý
Ballar toza karýþtý, kömürler demir oldu
Uçamadý arýlar, ömürler kömür oldu
Ciðer yakan felâket, tüm cihanda duyuldu
Eþlerin, sabilerin, yürekleri oyuldu
Bütün vatan sarsýldý, feryâdýn þiddetinden
Çöksün, sararsýn mes’ûl, vebâlin sýkletinden
Ýdris Esen, 14 Mayýs, 2014, Erenköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.