“ruhum”a bıraktığın ıslaklılığındır yaşadıklarım

zamaný unutturacak kadar zamansýzdýn.

“ay” güneþ ile varken,
“güneþ” ay ile ýþýyýp, aþkýný anlatýrken tüm aleme,
sen de benim “mihrimah” ýmdýn,
ruhuma býraktýðýn ýslaklýðýnla…
zihnimde güneþin ýþýðý,
gönlümde ayýn nýru gibiydin.
fakat anlatamadým kendime,
söyleyemedim sana,
haykýramadým dünyaya
gönlün tarihini yazmak için yaratýldýðýný…

var olduðunu hatýrlatacak kadar yoktun.

“ateþ”,”su” ya yanmýþken
“su”,”ateþ” ile “sus”ayýp, sevdasýný anlatýrken bütün deryaya,
sende benim “ab-ý deryam” dýn
ruhuma akýttýðýn ýslaklýðýnla
baðrýmda ateþten kalan kor,
yanaklarýmda býraktýðýn buse gibiydin.
fakat dertlenemedin derdimle,
yanmadýn sana yandýðýma,
acýmadýn acýyan ”yar”sýzlýðýma
ne bana ne de kendine yar edemedin “aþk”ýma, “aþk”sýzlýðýný


H.Ali Aydýn
14.04.2008


Sosyal Medyada Paylaşın: