ESKİ UŞAK 1

Önce arkadaþlýk yok oldu,
Sonra o ahþap binalar.
Köþe baþlarýnda çeþmeler,
Kaçýp gittiler birer birer.


Kuyuya karpuz salladýðýmýz günler,
Garibin kýþýn çalýþýrdý buzdolabý.
Ocak baþýnda olurdu sohbet,
Bir sobayla ýsýnmaya çalýþýrdý koca ev .


Biz mi yaþadýk o günleri,
Kestane közlerdik kuzinede.
Darý patlatýrdýk tel elekte,
Masallarýn bol olduðu günlerde.


Mangalda ebem kahve yapardý.
Küçük tepsisi,birde fincaný.
Oysa biz çekerdik kahvesini deðirmende,
Kararýrsýnýz diye içirmezdi bizlere.


Küplere girince kýþlýk erzakýmýz,
Meþe odunu alýrdýk arabayla.
Alýç,muþmula çýksa da yaðsa kar,
Karcýnýn karlarý biriksin kuyuda...



Sosyal Medyada Paylaşın: