ESKİ UŞAK 2
Küçüktü çocukluðumda Uþak
Çaydan ötekiler bilirdi bizi.
Bir çokkozlar vardý top oynadýðým,
Eybek tepesi vardý Uþak’a tepeden baktýðým .
Köfeki taþýnda çamaþýr yýkardý annem.
Kaynayan kazana kil,çamaþýr sodasý atardý.
Tokaç elinde vururdu çamaþýrlara,
Sonra çitilerdi çamaþýrlarý.
Bazý evlerde vardý mahalle fýrýný,
Kadýnlar sýra ile ekmek yapardý.
Mis gibi kokardý geçerken yolda,
Kadýnlar koparýp verirdi çocuklara.
Tozdu topraktý o zaman yollar,
Kerpiçten evler yaparlardý.
Çocuktuk düþünmezdik hiç yarýný,
Hayallerimizi anlatýrdýk toplanýnca.
Kýzlar halý dokurdu evlerinde,
Ýmrenerek bakardý biz oðlanlara.
Oðlan olmak varmýþ bu dünyada derlerdi,
Askerlik hiç akýllarýna gelmezdi.
Tarhanaya kaþýk sallardýk,
Ýlaç gibi gelirdi kýþ günlerinde.
Tabakhane hamamý alýrdý kirlerimizi,
Üç numara olurdu traþlarýmýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.