BEŞİKDÜZÜNDE AKŞAM ÜSTÜ

BEÞÝKDÜZÜNDE BÝR AKÞAM ÜSTÜ
Yusuf Yýlmaz
Beþikdüzü’nde bir akþam vakti
Güneþin batýþýný seyretmek ne güzel
Ne güzeldir oturup
Süt mavisi denizin dalgalarýna bakarak
Þarký söylemek,
Bir birine sarýlmýþ yeþil yosunlarýn arasýnda
Yengeçlerin saklambaç oyunlarýný seyretmek ne güzel.


Köprüden karþýya geçiyorum.
Yemyeþil çay bahçeleri…
Bayramlarýnda horon oynadýðýmýz,
Mayýs yedisini kutladýðýmýz,
Bu meydanda oturup bir nefeslendikten sonra
“Geçemizi gündüze çeviren,
Çocuklarýmýzýn istikbal meþalesi,
Eski öðretmen okuluna doðru ilerliyorum.
Sabahlarý çocuklarla birlikte,
Ýlkokulun önünden geçerken,
Hala kulaklarýnda çýnlayan andýmýz eþliðinde…
Bayramlarda tempo tutuðumuz bando takýmýmýz”
Geçiyor gözlerimin önünden.

Düþünüyorum:
Bu okullar beldesi,
Ýlim, irfan yuvasý Beþikdüzü’ne
Bu Eski Öðretmen Okulunun yanýna
Ne güzel yakýþýrdý üniversite.

Bu akþam üstü
Gözlerimi mi sönük
Yoksa,
Gökyüzünün rengi mi soluk?
Yanýmdan geçen bu adamýn boynu neden bükük?






Sosyal Medyada Paylaşın: