Yarým kalsýn, Yarýmþardan iki olsun her þey. Öylece býrakmalý Tanrý, gökyüzünü yeryüzünü. Düþlemek de mi yasak?
Dedim diye olmasýn, olsun, olsun.
Masallarda Kafdaðý. Bir dudaðý yerde devin, göktedir diðer dudaðý.
Üç elma düþmedi mi gökten? Kýzaklarý; çektirmedi mi geyiklere Noel baba, Demre’ den gökyüzüne? .
Labirent düþlerde hep ellerinki mi olmalý, hani? Hani nerede bizimkisi?
Ýki ýþýk var gökte, yarýmþardan iki ay. Ýki parçalý ýþýðýndan, düþmez mi gönlümüze ikiþer birer yarým yay. Ay güzelliðe bak; ay, ay, ay! Biri salt kadýn olsun, biri bay.
Ayrý olsun günleri, güneþleri ayrý aylarý ayrý. Ne dünler kalsýn, ne de bu günleri.
Zaman o ki usanýldýysa birinden; yolculuk, diðerine.
Barýþýklar birindeyse, dargýnlar / diðerine.
Sevenler ayrý olsun, sevmeyenler bir diðerinde..
Deðil mi ki; yaranýlmadý hiçbirine, olmaz olsun buralar deyin, varsýl yolculuk; var ise öbür tarafa deyin Sevin. Gücendirmeyin...
1 aralýk 2007 Denizli
Mehmet Necip Özmen Kayýt Tarihi : 16.12.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.