Puslu....
Kalbim çok daraldý, soðudu...
Aklým bu iþe þaþýp yoruldu...
Ardýný dönüp gitti, kayboldu....
Caným bedenimde boðuldu....
Yollar çok çetin yokuþtu....
Gelen herkes onu býkmadý sordu....
Anlatýlmasý bu kadar zordu....
Yapýlan herþeyin karþýlýðý buydu?
Hava karanlýk ve puslu...
Neyi varsa içinde, kustu....
El alem susmadý konuþtu....
Ömrüm düþüncemde soldu...
Tanýdýkdý çok yabancý oldu...
Hayalimde var gerçekte yoktu....
Bilirim artýk bu sondu....
Dalýmdan baþka dala kondu....
Zaman durmadý, akýp durdu....
Ateþi soðmadý, yaktý kavurdu...
Rüzgar esti, neyim varsa savurdu....
Ecel gün geldi, beni buldu....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.