DÜŞÜNEBİLSEYDİ

Umudum kýrýldý daha ilk günden,
Tepeden bakanlar, hep uzak durdu.
Dönmemi bekleme gayri sürgünden,
Güven duyduklarým, çok tuzak kurdu.

Altta kalanlarýn yükü çok aðýr,
Denemek istersen, yardýma çaðýr,
Gözler kör oluyor, kulaklar saðýr,
Yüzüme gülenler, sýrtýmdan vurdu.

Kendimize mahsus bir koza ördük,
Güzellik düþledik, kötülük gördük,
Zaman mý deðiþti, bizler mi kördük?
Yanýmýza gelen, hep çýkar sordu.

Kimi debdebede, kimi mekânsýz,
Sömürmek istiyor devamlý kansýz,
Ebedi saltanat sürmek imkânsýz,
Þu dünya telaþý çoðunu yordu.

Gaflete düþenler görmez önünü,
Dünyaya çevirir her an yönünü,
Düþünebilseydi hesap gününü,
Belki de tuttuðu ateþle, kordu,

Þimþekler çakýnca, yandý yürekler,
Temeller oynadý, çöktü direkler,
Eþmekten utandý kazama, kürekler,
Topraktan yükselen âdeta nurdu.

Biz mi istemiþtik böyle dünyayý?
Haktan uzaklaþtýk, bozduk mayayý,
Bize doðrulttular ok ile yayý,
Yollara koyulduk, terk ettik yurdu.


Sabri Koca

tebriklerimle.......

Güvendiðim daðlar sýrtýn dönünce
Çevirdim yönümü kendi yönümce
Yürüdü gitti puþt hemde önümce
Ambara dadandý namerdin gurdu. .............Resul Civcik

Sosyal Medyada Paylaşın: