ANLAMAZ KİMSE BENİ
Martýlar gibi ruhumuz,
Gamsýz bir suyu andýrýr aniden.
Yol uzun olsa bile,
Sevgi varsa dilde
Hayatýn gerçekleridir acilar,
Kanayýp duran yaralar,
Baþ aðrýtýcý sorular,
Her þey gibi Sevgi de bir hayaldir inan.
Baþ harfleri birleþtirseydim,
Bir anlam çýkmazdý eminim,
Türkçe zayýflýðý derdim..
Yol ters, dön derdim ,
Sadece birleþtirebilseydim.
Masalý yazmak için hayal gücü gerektir,
Hayat için de anahtar gerekir.
Her renkli kapýyý açacak olana
Düþ derlerdi,
Sadece inanmak gerekti, belliydi.
Çaresizce sessizliði dinlemek,
Boþ insanlarla ilgilenmek gibidir.
Ýstersen kabullenme.
Güneþ batýp giderse,
Zifiri karanlýkta kalabilirsin belki de.
Anlamaz kimse beni,
Hayalde derler yani Ýçinde kaybolurdum düþlerin,
Derince düþünebilirdim.
Ama birikivermiþti hasretlerim...
ZEYNEP DÜZGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.