GÜLÜMSÜYORUM

Ne zaman seni düþünsem
Beynimin sürgüleri sürülüyor
Bir hasret fýrtýnasý baþýmý döndürüyor
Maðrur gözlerim umut çýðlýklarý atýyor
Yokluðunun sen sancýlarý stabil
Bedenim varlýðýnýn aþký ile hayat buluyor

Kelimelerin aciziyeti altýnda eziliyor dilim
Harfler yetersiz kalýyor
Sözcüklerin ise boynu bükük
Bebek adýmlarýn yüreðimi arþýnlýyor
Sancýlý bir bekleyiþ umutsuz bir serzeniþ
adýný koyamadýðým bir his
ilk defa bir sokaða gitmiþ gibi korkak ve ürkek parmak uçlarým
Bir yaným inanýrken aþkýn varlýðýna
Bir yaným ýsrarla inkar ediyor
Bumerang gibiyim her senden gittiðimde
Yine kendimi sende buluyorum
Kuyruðunu yakalamaya çalýþan kediden farksýzým
Bilsem yakaladýðýmda en çok benim caným yanacak
Yine de yakalamaya çalýþýr mýydým

Nedenler niçinlerin ipini çekiyor
Hani öznesiz -yüklemsiz þiir yazýlmazdý
Peki avuçlarýma yerleþen öznesiz þiirler neyin nesi
Kayalara vuran dalgalar gibiyim
Köpük köpük vuruyor yüreðimin sahiline sevgi
Besmelesiz giriyor topraða nefretim
Ve bir kere daha aþk galip geliyor

Göbek baðlarýndan umut akan bebekler doðuruyor dilim
Aralanýyor gizlerin demirden kapýsý
ve dökülüyor gerçekler tüm üryan yanlarýyla
Seni seviyorum diyorum aðlýyor yer gök
Aðlýyor içimdeki küçük kýz çocuðu
Gözlerinden akan umuda inat
Hadi sus aðlama diyorum sessizce
Okþamak istiyorum baþýný kenetleniyor parmaklarým
Dokunamýyorum
Þaþkýnlýkla aralanýyor o mavi eþek gözleri
Ben aðlamýyorum ki onlar mutluluk göz yaþlarý diyor gülümsüyorum
Yýllardan sonra ilk defa
Gülümsüyorum







Sosyal Medyada Paylaşın: