KELEBEĞİN GÖZYAŞLARI
Varlýkla yokluk arasýnda çýrpýnan bir kelebeðim
Uçup baþka diyarlara gidecek kadar gücüm var ama
Uçmak istemiyorum
Etrafýmdaki insanlar camdan birer biblo gibi
En ufacýk kanat çýrpýþýmda kýrýlýp düþüyorlar yere
Elimde yapýþkan peþlerinde pervane olmaktan yoruldum
Bu da gitmesin beni terketmesin dediðim hiç kimse olmadý
Maskesi düþen gitti bitmesi gereken bitti
Kelebek kanatlarýma hep aðýr geldi yaþamak hýrkasý
Yaþadým tabii ama buna yaþamak denirse
Bazen umut çaldým geceden
Bazen mutluluk sürdüm yýldýzlara
Ama en çok sevgiyi bulaþtýrdým o minicik kanatlarýma
Ateþe âþýk kelebekten farksýzdý hayatým
O Her þeyi göze almýþtý bir kere dokunmak için aþkýna
Ya ben ailemi iþimi hatta hayatýmý adamýþtým aþk uðruna
Ne yüzüme kapanan kapýlar ne de açýlmayan telefonlar ilgilendiriyordu beni
Kelebek korkmuþ muydu ki ben de korkacaktým aþk için yanmaktan
Hem aþk cesurlarý severdi
Minik kelebek bir seçim yapmak zorundaydý
Ya sevdiðine bir kere dokunup ölecek
Ya da gözyaþlarýyla sevdiðini öldürecekti
Kelebek ise aþký sevgiyi seçti ve attý kendini ateþe
Zerre piþmanlýk duymadan
Týpký ben gibi
Peki o halde gözlerime yerleþip akan yaþlarda neyin nesiydi
Hani kelebekler aðlamazdý
Neden ýslaktý gözlerim
Sevdiðinin yolunda yürümek bu olsa gerek diyordu içimdeki o ses
Kelebekten öðreniyordum aþký
Kararlý ve âþýktý attýðým her adýmým
Ýþte o gün anladým aðlarmýþ kelebekler de ama tek bir farkla
Kelebeklerin döktüðü her damla yaþta umut çiçekleri açarmýþ
Týpký yüreðimde açan mavi yeþil mor çiçekler gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.