Bin dokuz yüz on dört’te, Osmanlýydý Türkiye, O gün dünya devletler, bölündüler ikiye, Her Türk sahip olmalý, geçmiþdeki bilgiye. .........Ya Ýstiklâl ya ölüm, Dünya duysun bu sözü .........Türk’e düþman olmuþtu, Rus Fransýz Ýngilizi
Bütün gizli oyunlar, Türkiye’nin baþýna, Doðuda Rus tuttu, Sarýkamýþ kýþýna, Çanakkale’den girdik, biz dünya savaþýna, ........Ya Ýstiklâl ya ölüm, düþman duysun bu sözü ........Nice can þehit etti, Sarýkamýþ beyazý
Türkiye’nin her yeri, olmuþtu Çanakkale, Dost bildiklerimizde, düþman olmuþtu bile, Acý hasret göz yaþý, kanlar dönüþtü sele. .......Ya Ýstiklâl ya ölüm, Türk’ün budur ilk sözü .......Vatan deyip savaþtý, Türk kürt Çerkez Lazý
Türk’ün Samsundan doðdu, baðmsýzlýk güneþi, Atatürk’le baþladý, milletin uyananýþý, Kuvay-i milliyenin, Havza’da canlanýþý. .......Ya Ýstiklâl ya ölüm, her yerde bozkurt izi ......Þahlandýk genç ihtiyar, savunduk yurdumuzu
Edirne’den, Antep’e, egeden Kars’a kadar, Kaðnýyla mermi çekti, Ninehatun analar, Efe dadaþ önünde, dize geldi düþmanlar. ......Ya Ýstiklâl ya ölüm, yenemez düþman bizi ......Allah Allah sesiyle, inliyordu gök yüzü
Ýnönü, Sakarya’da, dur dedik düþmanlara, Kocatepe üstünden, ders verdik biz onlara, Akdeniz’de egede, gömüldüler sulara. ......Ya Ýstiklâl ya ölüm, doðruyu söyler mazi ......Bütün dünya tanýdý, bu haklý davamýzý
Þehitler vere, vere, yürekleri daðlattýk, Tüm vatan topraðýný, kanýmýzla ýslattýk, Bu zaferi Lozanda, dünyaya onaylattýk. ......Ya Ýstaklal ya ölüm, Gülecek Türkün yüzü ......Saygýyla anacaðýz, hep þehit atamýzý
Nam þöhret için deðil, vatan için savaþtýk, Hür doðmak hür yaþamak, millet için uðraþtýk, Ýstiklâl diye diye, bu günlere ulaþtýk. ......Ya Ýstiklâl ya ölüm, Atam kurtardý bizi ......Bu necip Türk milletin, özgür Hilâl yýldýzý.
Tuncay Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuncay Akdeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.