Hiçliğime Mezar Kazdım Gönlüme

Þiirler tükendi sözler bitmedi
Sayfalarca destan yazdým gönlüme
Aþk ile yaktý da yine yetmedi
Sitemler ederek kýzdým gönlüme

Yýllarýn peþinden koþarak gezdim
Düþlerin yoluna umutlar dizdim
Kim bilir belki de bir ýþýk sezdim
Pür telaþ içinde tezdim gönlüme

Gözlerimde saklý izlediklerim
Uzaktan uzaða gözlediklerim
Gelince rüyama özlediklerim
Öpüp koklayarak sýzdým gönlüme

Dedim,hayal bunlar kapýlma sakýn
Uzaklar olur mu bir anda yakýn
Desem de kalbime tavrýný takýn
Bir türlü geçmeyen sözdüm gönlüme

Bu fani dünyada gülmezse yüzüm
Biliyorum açýk gidecek gözüm
Kalmadý mecalim dinmiyor sýzým
Hiçliðime mezar kazdým gönlüme...

Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: