Penceremden sýzan sabah ýþýðý, Bugün erkenciydi; gôzümü aldý. Bir derdi mi vardý? Uyardý uþaðý, Perde ne kâr oldu, ne engel oldu.
Iþýk, hýnçlý hýçlý salladý camý, Odaya "intikam, intikam" sardý. Sersem perde bile , anladý gamý, Ne kulak týkamak, ne kaçmak kârdý.
"Uyan oðul, uyan, daðdaki kalleþ Eliyle ocaða kýzýl kor düþtü," "Uyuma, uyuma, uyan arkadaþ! Tek kurþunla yere ON ÜÇ ER düþtü.’
Sosyal Medyada Paylaşın:
MCİO Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.