Gübeyaz

Seni arýyorum ben gece kuytularýnda
Sense semazen gibi dönüyorsun Gülbeyaz
Aklým sil at desende kalbim baþka minvalde
Karanlýðýmda yanýp sönüyorsun Gülbeyaz

Neden kýrk yýl önceye gitmekten usanmadým
Gönülsüz kalbe girmek kolay deðil anladým
Gönlümde duran aþka kaç bahane aradým
Silip atayým dedim silemedim Gülbeyaz.

Karþýlýksýz bu aþkýn vebali var mý bilmem
Vebali varsa eðer bedeli yanan sinem
Bildiðim bir gerçek var seni yürekten sevmem
Neden seni çok sevdim anlamadým Gülbeyaz.

Kalbim hazanda bugün kýrk yýlýn hicraný var
Unutmadýysam eðer mutlak bir sebebi var
Bilir misin Gülbeyaz bülbül dikene konar
Usanmayan bülbülüm yapraðýnda Gülbeyaz.

Son mektubu ne zaman yazmýþtým bilmiyorum
Sen pek mektup yazmazdýn þive idi mektubun
Þiven ile nazýnla mezar topraðým oldun
Öldüðüm gün topraðým seni sorar Gülbeyaz.

Unutmanýn imkaný kalmadý bu kabusu
Mahkemeyi Kübra’ya kaldý bu aþkýn sonu
Diyeceðim yar Rabi çok sevmiþtim ben onu
Sen ne cevap verirsin bilmiyorum Gülbeyaz.

Mustafa’m Gülbeyaz’ýn deli divanesiyim
Asýrlar sonra gelen keremin varisiyim
Abdallar meclisinin deli avenesiyim
Aþýklardýr derdime ortak olan Gülbeyaz




Sosyal Medyada Paylaşın: