pencere kýyýsýnda yer ayýrtýp
bulutlara ortak olmak vardý seninle
bak
nasýl da kar’ payý daðýtýyor
lapa lapa sevenlere
bunlarý yazarken dýþarýyý gözlüyorum ama
bi çift sevgili bile geçmedi kapýnýn önünden
kapalý mekan da yok yazýk
aþýklar ne yer
ne içer aþk yerine diye
ilham gelmiyor düþünmekten
sen neler yapýyorsun acaba
mutfaða robot olmaktan baþka
belki kek
belki börek
belki de soðuktan donma üzereyken can buluyordur
ýlýk nefesinde bi çiçek
neyse
aþýklarla aþýk atamayýnca takýlayým dedim az sana
hoþgörüne sýðýndým
beni içine alsana..