Boynumdaki Cezayir Menekşesi Ve Koynumdaki Örümcek black_sky
Boynumdaki Cezayir Menekşesi Ve Koynumdaki Örümcek
savurulunca gecenin saçlarýndan dünler kararlý bir örümcek unutulmuþ sanýlan -en çok can yakan- zamanlarýn içinden süzülerek ýsýrýr düþlerini
akýtýr zehrini kalbinin en hassas yerine kaskatý kesilir bedenin düþer ellerinden bugün binlerce parçaya bölünür bedeni
yetmezmiþ gibi açýverir tüm paslý kapýlar da kilidini uçuruverir rüzgar yokluðunun üzerine örttüðün örtüyü
üþür ayaklarýn acýrsýn ele geçirir endiþeler bitkin zihnini titrersin titrersin ölüm gibi ama ne yapsam da ýsýtamaz gölgeler aciz bedenini
giderim der dilin kalýr inadýna ayaklarýn bilirsin yol deðildir -kendinden uzaða- götürecek olan seni denersin denersin sanki ölecek gibi ama uzak tutamazsýn istesen de kendinden o gölgeleri
býrakmaz peþini yapýþýr yakana ölü bir cezayir menekþesinin öfkesi çok geçtir anlarsýn artýk gözlerini tutuþturur anýlar unutuverirsin içindeki saklý nehrin bile serinliðini
büyür giderek daha da büyür dinmez geçmiþin öfkesi açtýrýr avuçlarýnda ölgün yediverenlerini
aklýndan çýkýp gelir yine o ses baðýrýr aynadaki sýfatýna
yeter artýk -öldürme beni -
susarsýn yine hem de ölüm gibi kaðýda makas taþa çekiç olur dilinden dökülenler kýrýp dökersin gözünün gördüðü her þeyi ele geçirir sonunda gölgeler gözlerini
gün geceye döner bir yokluk yeþerir pencerenin önündeki saksýda sularsýn gözyaþlarýnla elinden baþka bir þey gelmez çaresizce büyütürsün kaçmaya çalýþtýðýn karanlýk gölgeni
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.