Tut þu cümlenin ucundan Asýl, çek kendine Katlanýlýr þey mi yaþamak
Bir selam sarkýt oradan aþaðý hasýr bir sepetle Ýçinde binmeden kýrýlan üç tekerlekli bisikletimin kurdelesi Gömdüðüm yerden kazýp çýkardýðým iðde çekirdekleri olsun Ve bir bakýþ Sepetin ipinden kayýp gözümün karasýna konan.
Daha yeni, bir kaç kuþ geçiþi öncesi Demiþtim lal olmak için fazla yüklüsün Ezgisini ýslýkla çaldýðým Sözünü ezber edemediðim türküsün
Tut ki hastayým bir zamandýr Akþam pazarýnda tezgahta son kalan kadar ederli gururum Ýki ekmek parasýyken kenarý eksik diye fýrýncý kabul etmedi hayallerimi Tut ki ümitlerimin gemisi harita yazmaz bir lagünde karaya oturdu
O vakit sen bul beni havada asýlý kalmýþ cümleler içinden Çýkart cebinden, serp topraðýma üç noktalý kelimelerini Gözlerinde tamamlansýn eksik kalan Asýl, çek kendine, sarýl Katlanýlýr þey deðil Hele de sensiz yaþamak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
SERPİL ŞEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.