Ruhumun Derinlikleri

Hayat akýþýnda sürüklenen kuru bir dal misali geçiniyoruz zamanda
Aþký taktýlar kolumuza sevdayý gül bahçesi yaptýlar yolumuza
Dikenleri kimse temizlemedi anýmýzda
Ayaklarýmýzý kimse giydirmedi kan revan olunca
Canýmýz yanýnca hepsini anladýk
Yeþermiþti yapraklar dünyanýn bahçesinde geçer iken kandýk
Görünmez bedenler içinde ateþten hýrka giymiþ gibi sandýðýmýz
Kimyasý bozulunca panzehir ile zehirlenen insan da asýl zehre bandýðýmýz
Yaþlandý her sözde gözler damlalar yere dökülünce bir aðacý besler
Býrak yeþermesin yaþlarýn içinde kalan çiçekler
Ýnsan da gam keder olunca dökülür sözler
Tutmadýk mý isyaný feryadý içimizde
Ölenler kimlerdi kefen giymedi ki bizde
Durup düþündük her seferde yýkýla yýkýla
Taþýmadýk mý harabeyi sýrtýmýzda
Her sevinçte bulmadýk mý gülmeyi
Feryadý figan eden gönlümüzü bitap düþüren olamasa
Ýnsan içinden insan çýkan biz deðil miyiz
Zevk ile sefa sürer iken sizli bizliyiz
Mey ile meþk eder gönüller kanunda dinler kemanda
Yýrtýlan hayat kâðýdýnda kaldý bir yanýmýz birde anda
Okuyan biz yazdýranda biz
Kalemin mürekkebi bitmediyse ömürde kalan biz
Geçmeyen hayatlar mý var ki dünde de bugünde
Birde seni sor bende
Sen bana bir kadeh ver ben sendeki seni anlatayým
Kendi halimin ahvalinde
Sen bana bir hayat ver ben sendeki sensizliði tanýyayým
Ruhumun derinliklerinde adýný anayým
Ýsmail Esiner

Sosyal Medyada Paylaşın: