kalbime batan masalýn çivisi çýkmýþ..
kollarýn gölgeliðim
baðrýmda aðular..
oymalý çerçevelere hapsolmuþ
derinden iç çeken ormanlar
beyaza bürünmüþ koca çamlýklar
canevime konuk oldu
kar..
ödünç nefeslerim
hýþýr hýþýr esen rüzgarla hoþbeþ halinde
gündüzümünkinden bambaþkaydý
karanlýðýmýn zevkleri
safkan aþk hiç olmadý
dediler
alýnmadým üstüme
annemden emdiðim
süt çürüdü içimde
tenimden geçen yolcular
terimin testeresinde doðranýyor
fahiþe yataklar kýmýl kýmýl
sýfýr derecesinde
sýzlýyor kemiklerim..
dümensiz gemiler çarpýyor buz daðýma
dili olan dilsizler imdat arýyor
gözümde okyanuslar uyuyor
gönlümde gece zebanisi kol geziyor
bir takým cinler gölge oyununa merak salmýþ
perde arkasýnda okuyanlar uyuyor
yýldýzlar yangýnýma ýþýk saçarken
fanusuma týkýlmadan
güneþ ýsmarlardým
avuç içlerine
üstü kalsýn
kýyamete kalmasýn
bendeniz toy bir cesetsem
Azrail þiirin ruhunu çoktan almýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.