E bu salonda yok artık boşluğu bakıyor gözlerimin nihayetine

alev aldým saçlarýnýn yalazýndan
biliyorum yakýnmak anlamsýz
nefesini tut huysuzum
ýþýðýma hayat verenim
göðe dingin bakýþým
inceldiði yerden kopsun kopacaksa
bu arsýz fýrtýna
cehennem közüm

hiçbir sanýyý bile paylaþmamýþken
nedir bu yetinmezlik
çocuksu aptallýk
belki hiç paylaþýlmamýþ bir umut
ince sesli çýplak
hele hele sensizliði düþündükçe
aklýnýn kapýsýnýn eþiðinde nöbetçidir aðlamaklarým

ayrýlýðýnýn uðultulu bir yaný var
kapýný çalsam rüzgar alýr savurur sesimi
bitmiþtir gündüz düþü
saat 12 sularýnda aðlar her senfoni
anlarým bu salonda sen yoksun artýk
gözlerimin nihayetine dolar boþluðun
boþluðun sopsoðuk bir uzay gibidir
yýldýzlarý gözyaþlarým

saat 12 sularýnda aðlar her senfoni
sesin tozar gider
yok oluþun sarar çocuk kadar büyük dünyamý
hüzün kendini dev aynasýnda görür
baþlar aramýzdaki günübirlik sadelik
ayrýlýðýn acýsý unutkandýr
ne gidiþini bilir
ne bir daha hiç dönmeyeceðini
kucaklar her yanýmý

Kaðan Ýþçen





(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: