MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Kalıcı bir virüs gibi…
AZAP

-Kalıcı bir virüs gibi…



suskunluðum
kývranýp da durur içimin de içinde
ruhuma eziyeti de cabasý
masum hayallerime tümden elveda derken
kara kaplý bir kaderimin bu son celsesinin
hükmüm oldu o gidiþin ömrümden
gönlüme çarparak kapanýrken kapýlarýn tümden

.
cýlký çýkmýþ bir gönülde umut ne gezer ki
duygularým bile terki diyardayken
gurbet bu kim ne ummuþ ne bulmuþ ki
savruluþta bir kuþ gibi bilinmeze düþerken

..
sen ki
gönlümün yegane serabý idin
bu çöle denk gelen ömrümde
yaprak yaprak sararken bedenimi
düþtüm o yeþil gözlerine
umut bu ya bir umman sahibi olmuþ gibiydim
karayla deniz gibi
oynaþtýkça gönüllerimizin kumlarýnda

sen olmuþtun ufukta beliren umut
tek sen olmuþtun kör duygularýma coþkulu somut
daðlarý delen Ferhat gibi hissetmiþtim kendimi
susuz ruhuma açtýkça onca hendeði
kavuþuruz sanmýþtým karþýki daðlar gibi
ölesiye tutkunun esiri olmuþtum
özlemle gönlüme çekerken kokunu
tek heyecanýmdý kalbimin pýrpýr atmasý


ne denli de mutluyduk
aramýza girmeden önce çýkara aþýk o nefsin
o öyle bir nefismiþ ki
Çin setti gibi
baþý sonu da hiç belli olmayan
ruhlarýmýzýn iliþkisine taþtan bir diken gibi
öyle bir tuzak kurdu ki bize
sittinsene geçse de hiç fak edilmezdi
tüm geleceðimizi o karanlýk sisi kapladý

oysa ben seni
bir güle serenat yapar gibi sevmiþtim
bülbülle gülün aþký gibi
meðerse ben öz dünyamý unutup
girmiþim bir bilinmezin içine
nasýl kýzmazsýn
kokarca gibi kokunca iliþki
söyle nasýl yanmazsýn
meðer ki hiç bilmeden
gönül deryalarýmý arkada býrakýþta
nefsinin çölüne kanýp da kavrulmuþum

kalýcý bir virüs gibi
yýkmýþ tüm bedenimi o çalýmlarýn
ne oldu da düþtüm bu uçurumuna
belki bir iblis belki de bir cadý idi kalýntýn
belki de hayalet gibi anlýk geliþte de gidendin

….
vah ki vah bu benim yoksul aklýma
kalakaldým madem ki
üzüme eriþemeyen koruk ruhlu bahtýmla
tez çöz aramýzda ki
hiçbir gün düðümlenmeyen o çürük baðýný

senli daralan þu göðsümle
tez çýkýp da git ki
derince bir nefes alabileyim
çok soluksuz býrakmýþsýn ciðerlerimi benim
bu saf koynumda da bir yýlan nasýl beslenir ki...

(11.02.2021) AZAP.. (Kadri Atmaca)




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.