ISLANAN MEZAR TAŞI
Ýki nisandan beri þu mezarda babam var;
Gittiði günden sonra ne köyüm ne obam var;
Aklýnýzda bulunsun Bakýrköy’de odam var;
Tükenmedi, tükenmez, gözlerimin bu yaþý;
Geldiðimi görür mü, ýslanan mezar taþý…
Rabbim eksik etmesin hanenize ýþýktýr;
Helal lokma yediren sofranýzda kaþýktýr;
Her bütün emin olun parçasýna âþýktýr;
Üstünde neler yazar, Fatiha çeker baþý;
Öldüðümü görür mü, ýslanan mezar taþý…
Kuzu olup ardýndan yýllarca meleyen ben;
Hasreti toprak toprak sabýrla eleyen ben;
Yokluðunu her vakit yürekte beleyen ben;
Þimdilerde anama, gardaþýma çok sevdiði o aþý;
Böldüðümü görür mü, ýslanan mezar taþý…
Verdiðim sözlerinden çýktýðýmý gördün mü?
Emanetin baþtacý, yýktýðýmý gördün mü?
Sana doðru gelmekten býktýðýmý gördün mü?
Hasret dediðimiz nedir ölümün can adaþý;
Bildiðimi görür mü, ýslanan mezar taþý…
Sanki uykuya dalsam, baþýmda duruyorsun;
“Ben geldim evlat” diye kapýya vuruyorsun;
Bilirim her rüyamda mutlaka soruyorsun;
Nasýl olur Ey Babam bir yetimin gardaþý;
Sildiðimi görür mü, ýslanan mezar taþý…
Her okunan salâyý önce ben duyuyorsam;
“Er kiþi niyetine” sözüne uyuyorsam;
“Âmin” deyip elimi, cebime koyuyorsam;
Söyle nasýl çatýlmaz yetiminin þu kaþý;
Güldüðümü görür mü, ýslanan mezar taþý…
Ali ALTINLI – 08.02.2021
Saat: 20:19
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.