KAN VE MAZOT KOKUYOR BU DEMOKRASİ
Mezopotamya
Kanýn, kinin, irinin
Vahþetin ve ihanetin coðrafyasý
Günler yorgun ve suskun
Bir bekleyiþ sessizliði
Zifti gecelerden bir gece
Birden Ay aðlamaya
Yýldýzlar, demokrasi olup yaðmaya baþladý
Özgürlük geçti taptaze gelinlerin
Gençlerin, körpecik bebelerin üzerinden palet palet
Ölüm kustu, kan kokusu kapladý yeri, göðü
Çelik kanatlý kartallar bulut bulut
Yýrttýlar gökleri
Zulüm ve alev kustular
Paramparça insanlýk, sergen
Küreselleþme, insan haklarý fýþkýrdý
Büyüleyici, Cazibeli Semiramis’in
Babil’in Asma Bahçelerinden
Kana bulanmýþ, kan aðladý Dicle
Ana gibi yardý, bombalanan, yakýlan
Yaðmalanan diyardý þimdi Baðdat
Bir Ceylanýn, Sakarcanýn
Yürekleri gibi sýcacýk topraklarýnda
Mazota benzin edildi
Birbirine boðazlatýlan halklarýn kaný
Köle, mülteci, aç, sefil ve mazlum
Çocuðu kucaðýnda
Bir sokak ortasýnda kurþuna dizilen
Fellucelerde, Ebu Gureyb Cezaevlerinde
Tecavüz edilen babalar
Dölevleri
Conilerin, Haramilerin tohumlarýyla dolu
Ve Selvi boylu, kýsrak belli
Saz gibi Kýzlar, Kadýnlar
Kusasým, tüküresim geliyor
Kahpe yürekli emperyalizmin
Fahiþe beyinli iþbirlikçilerin yüzüne yüzüne
Kan ve barut kokan
Bir damla mazottur bu topraklarda
Yýkýntýlar arasýndaki ürperten
Öldüren acý, tiz, titrek çýðlýklar
Ve kahreden çocuk aðlayýþlarý
Kara sarý yanaklardan süzülen
Kan ve gözyaþlarýydý
Ýnsanlýðý yýkan insan haklarý
Kolun, bacaðýn kopup savrulmasý
Bedenlerin delik deþik olmasý
Ürkek bir bakýþ, bir yalvarýþtý
Bu “Kirli demokrasi”
Bu savaþ, gece ile gündüzün
Kýþ bahar aylarýnýn
Açarken solan tomurcuklarýn
Çiçeðe durmuþ kardelenlerin savaþý
Koygun hoyratlar çaðýrýyor
Kuþlarýn kanlý kanat sesleri
Ölüm çýðlýklarýnda “Baykuþlar”
Ana gibi Tanrýsal
Bereketli bu topraklar
Bütün zamanlar “Yezid” olmuþ
Her yürek bir “Kerbela”
Þivan eder “Ocaklar”
Kan ve mazot kokuyor buralarda
Esen serin imbat rüzgârlarý,
Seherin sam yelleri
Hiç gelmeyecek baharlara kalan sevdalar…
Ey Türkiye Halklarý!
Beyinleri, 1300 yýl öncesi Yezid ’in kanlý ve kirli zihniyetine kilitlenmiþ; yakýn tarih – BOP’tan bile ders çýkartamayan öngörüsüz, mankurtlaþtýrýlmýþ “Eþ Baþkanlarýn” etnik ve mezhep rotalý gemisinde, kan ve gözyaþý bir ummana doðru yol alýyoruz.
4 Aralýk 2015 / Antakya
Sosyal Medyada Paylaşın:
HALİL YILMAZ HITMİYE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.