YORGUN SAYFALARIM

Kelimeler tükendi.
Artýk bana dokunuþlarýný siliyorum.
Aklýmda Kalan anýlarýn siliniyor bir bir
Yoksun kalbimde artýk...
Günlügümde bir boþluksun..
Eylül yapraklarý gibi düþüyorsun dalýmdan.
Sonunu bilmediðim duygularýn baþýndayým
Sesin kulaðýmdan kaybolmaya baþladý.
Ve seni kaybetmekten korkarken
Senden yorulmuþum aslýnda.

Anladým kii
Ayaðýma takýlan bütün taþlarý, kendim döþemiþim.
Ayrýlýða kararlý bir sevgiye yüreðimi açmýþým.
Yaþayamadýðým ne varsa hep icinde sen olup
Günlerime gecelerime ,hatta yýllarýma yerleþmene izin vermiþim...


Sus diyorum, bu yüreðe.
Sus!!
Puslu gecelerde, burnumda tüten ne var,
Yok ki aslýnda.
Yorgun ayaklarým yürüdükçe,
sana çýkmayacaðýný da biliyorum.
Artýk Senden içimde kalan ne varsa bedava daðýtmak istiyorum.

Seni taþýmaktan, yorgun bu sayfalar.
Sayfalar tükenirken, cümleleri bitirememiþim.
Anýlarýn kaydýný silmek gibi bir derdim hiç yok.
Yolun en baþýna dönüyorum artýk.
Bana yaþattýðýn Hüzünleri boðacaðým.(m.külte 2020)
Sosyal Medyada Paylaşın: