Sevdam Ýstanbul Emirgan Biliyorum çay bahçesinde beni arýyorsun Sen, yedi tepenin yedinci güzeli Bugün aðlamayacaðým, meçhul o’ sevda yanýðýna.
Güzel ne güzel Ýstanbul’u dinliyorum þarkýsýyla seninle olmak Eðilip baktýn mý hiç beni sana tuttular Birikmiþ Çamlýca Küçüksu kokusu var sevda yüklü sesinden Ben hiç aðýrlýk olmadým ki sana Tek günahým seni sevmek Aþkýn bedel nakd-i oldu ömrüme Dayanamam gülüm, Giderim buralardan sen yoksan bende.
Yalaným yok Ben seninle tanýdým yedi tepeli Ýstanbul’u Bardaðýndaki çayla, her anýn ayrý bir sevda oldu bende. Adýný andýkça düþümde görüyorum seni Birden Taksim’de kaybolup gidiyorsun Bir vapur kalkýyor Emirgan’dan Üsküdar’a Birazdan martýlar havalanýr çýðlýk çýðlýða Bir efkâr basýyor istemesen de Dinlerken Münir Nurettin’i Zeki Müren’i Nazlý Kanaat’ý Bütün mevsimler bütünleþiyor içimde.
Nuri Daðdelen 9.o.2.2021 Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.