Dur çocuk, acelen ne , neden kaçýyorsun ? Boþalttýn mý yoksa, cüzdanýmýn içini ? Maaþým vardý benim, çaldýn mý yoksa? Yakalarým seni kaçma. Nasýl da korktun ama; duruverdin. Hapse attýrýrým seni, hiç de acýmam.
Tastamam duruyor hepsi, eksilmemiþ. Sadece sana simit almak için uzattýðým beþlik, üzerini de cebime atmýþtým zaten. Belli ki bakacak zamanýn olmamýþ içine. Görseydin bu kadar para olduðunu, getirmezdin geri; öyle deðil mi ?
Al bakalým þu bozukluklarý; senin olsun. Sen beni sevindirdin ya, sen de sevin. Utanma, korkma , al diyorum sana, þikayet falan etmeyeceðim iþte, söz. Beðenmedin mi, az mý buldun yoksa ? Emekliyim oðlum ben, fazlasýný bekleme.
‘’ Bakýn beyefendi : Ben çok yoksul bir çocuðum, evet. Fakat asla hýrsýzlýk yapmadým, yapmam. Babam da çok yoksul; doðrudur. Annem de belki bu yüzden gitmiþtir. Yine de biz çalýþýr, emeðimizle yaþarýz. ‘’
Tamam çocuk, dur gitme ne olur. Bir kerecik öpeyim seni gözlerinden. Kollarýma yaklaþ ne olur, o kutsal bedenine sarýlmak istiyorum. Beni affetmeni, dostun olmayý istiyorum. Haydi gel otur þöyle, anlat bana öykünü, seni tanýmak, yazgýný paylaþmak istiyorum.
Nasýl bir hayatmýþ seninkisi ? Ben kendiminkini kötü sanýyordum. Kimden sorulmalý senin hesabýn ; yoksulluktan kurtulamayan babandan, onu terk eden annenden mi ?
Yoksulluk kimin kaderi bu ülkede ? Sorumlular kimler, neredeler ? Kime kýzayým þimdi ben çocuk ? Kimden sorayým senin hesabýný ?
Yoksa kýzmayýp, teþekkür mü etsem ; senin bu kadar güzel bakýþýna, dürüstlüðüne, çalýþkanlýðýna, hayata karþý saðlam duruþuna, sebep olanlara ?
Baþka þartlarda büyüseydin çocuk ; bu kadar güzel bakýþlý, bu kadar dürüst, bu kadar saðlam duruþlu, olabilir miydin ; þýmarmaz mýydýn acaba çocuk ?
Fikret T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret TEZEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.