Güç

Parlayan bir ýþýk görüyorum az ötede
Hemen yaklaþmýyorum merak etsem de
Ama hiçbir þeye sahip deðilim, gidip bakmak en iyisi
Yaklaþtýkça onu bana doðru iten küçük insanlar görüyorum
Hepsiyle konuþuyorum, gözüm kamaþýyor mutluluktan ve ýþýktan
Sonra ýþýðý elime alýyorum
Daha da büyüyor, hem insanlar hem ýþýk
Yere itiyorum düþmeleri için insanlarý
Elimden gitmiyor büyüyen ýþýk, ya da ben artýk atamýyorum onu
Artýk gözlerim kan çemberine dönüþüyor
Ne yerimde durabiliyorum ne tek adým atabiliyorum
Ýnsanlarýn susmasý için onlara yalanlar söylüyorum
Neye dönüþtürdü bilmiyorum beni, sahip olduðum her þey
Kim vardýr ki þu ýþýðý elde edip zamanýnda býrakabilen
Þimdi insanlar küçülüyor yeniden
Hem kendim ölüyorum, hem de pislik küçük insanlarý öldürüyorum
En ufak suçluluk duygusu hissetmiyorum
Hayatlarýný mahvederken.
Sosyal Medyada Paylaşın: