hatýralara gömüldü deli gönül yine bu gece çektim boylu boyunca sen kokulu ipek yüzlü yorganý üstüme savruldu sevda vurgunu yüreðim daldým maziye
aradan uzun yýllar geçse de sebepsiz ayrýlýðýn üstünden belli ki atamamýþým ter kokunu üzerimden
biliyorum kara kýz bu inadým benim kendime öyle iþlemiþ ki senin sevdan benim benliðime bihaber çekip gitsen de vazgeçmedim bir türlü ne aþkýndan ne senden ben yine de
yalnýzlýðým zifiri karanlýk ayazlý sensiz gecelerde estikçe deli esiyor hep senden yana deli gönül üstüne üslük bir de gecenin tam da orta yerinde yetmez oldu artýk kendine kara kýzýn kara sevdasý düþmüþ özüne sarmýþ yokluðu bu yaþlý bedeni bir kere
unutma ki ayrýlýk ateþini sen yaktýn terk edip giderken sen koydun kendi ellerinle beni alevlerin içine býraktýn beni kedi kaderime dönüp bakmadýn bakamadýn yüzüme meçhule yol alýrken bile sarsýldý bütün duyularým tabi ki haliyle
sahipsiz sol yaným þimdilerde kolay kolay iflah olmaz ne söylersen söyle söz dinlemez laftan almaz çare bulmaz sevda sürgünü taþýyamaz bir kez daha ayrýlýðýn yükünü çünkü yaralý benim yüreðim senden yana ne yapsam da
amma velakin itemedim bir kenara aþamadým sensizliðimi bir türlü içe yaþarken özlemini bitmeyen hasretini andýkça dile hoþ gelen ismini aþkýn hüznü düþüyor yaralý yüreðime iþte bunun için hiç sevmiyorum sensiz geceleri
ah be kara kýz mutlu yaþarken o bizli gizli güzel günleri sahi neydi sebep neden ayrýldýk biz bilmem ki neden 07.02.2021 abdullah arý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Arı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.