kalan ömrümüz

sensiz içim bir garip
yine bu gece
yalnýzlýðýn adý sessizlik
hasret ve özlemin adý ise
sensizlik..

kör bakýþlar arasýnda
hüznü dokuduk sevgimize
zamanýn behrinde
ve
boþ vermiþliðin bir yerinde
köz olduk biz kendi içimizde
kaybolduk akýp giden zamanýn içinde

saat gecenin tam yarýsý
söndü ýþýklar
buðulandý yorgun gözlerim
sen yine yoksun

damla damla düþen göz yaþým
yanaðýmý ýslatýyor
düþündükçe onca yaþanmýþlýklarý
baþlýyor burun sýzýsý
derman bulmaz bu yara
derin mi derin
demiþler bir kere adýna
iflah olmaz aþk yarasý

zemheri de ayazlý sensiz geceler
ses vermiyor balým
loþ karanlýk odamda
gizemli gölgeler
gel bir hele
uzaktan da olsa
ne haledeyim son bir kerecik gör beni
paramparça bütün duygularým
nar gibi kýzarmýþ her yerim
kýzgýn saca yatýrmýþlar gibiyim

kendimi aþtým
tarifi yok çektiðim acýlarýn
çok darlandým çok
sýðmýyor içim içime
bu neyin günahýdýr
diyorum bazen
kendi kendime

odam buz gibi
tir tir titriyor yüreðim
kas kas kasýlýyor yaþlý bedenim
sol yaným fena aðrýyor
galiba
feleðin en sert darbesini yiyorum
bu gece belki de

bizim en güzel günlerimiz
acýsýyla tatlýsýyla
eðrisi ve de dorusuyla
sýr dolu çok þey yaþadýk
dört duvar arasýnda
ne býraktýysan arkanda
bihaber çekip giderken
almýþ bir bir yerini
þimdi hepsi tozlu raflarda

ama
hiç dert etme sen kendine
kalýrsan benden sonrasýna
kirletme sakýn
temiz kalsýn
bizim sevgimiz
tertemiz yüreðinde

biliyorum balým
uzaklarda bir yerlerde
sen bensiz
ben sensiz
þimdiler de
kim bilir nerde
bitecek
varsa ki yaþanacak
kalan ömrümüz...

05.02.2021
abdullah arý
Sosyal Medyada Paylaşın: