Sen yoktun!
Her gecem zordu, benim.
Tuttuðum ateþ,
Bastýðým kordu benim...
Kulaklarým saðýr,
Gözlerim kördü, benim!
Sen yoktun!
Uzadýkça uzadý gece.
Geceden sabaha,
hayat oldu iþkence.
Geleceksen ömrüme gel,
N’olur, aklýma gelme!
Pusulam þaþýyor,
Aklým karýþýyor,
Hayatýmýn akýþý deðiþiyor,
Aklýma sen gelince...
Sen yoktun...
Asýrlar sürdü çilem.
Hiç azalmadý iþkencem!
Kaç kez yandý,
Kaç kez söndü, içimde,
Seni sevmek düþüncem...
Sen yoktun!
Belki sen buna deymezdin amma
Gönlümde büyüttüm seni,
Ýþte, ne bilem!
Sen... Yoktun...
Açmadý gönülde
Sevda çiçeðim.
Yalan oldu gerçeðim.
Gelmeyeceksen haber ver,
Bu ömürden
Artýk ben gideceðim!
Derin bir nefestin sen
içime çektiðim.
Içime çekip býrakamadým seni.
Umut tohumlarýydýn, sen,
Yarýnlarýma ektiðim.
Ekip biçemediðim.
Ben sana vardým,
Hazýrdým her þeyimle,
her þeyine...
Sen yoktun!
Bir gaibten geldik
Bir gaibe gideceðiz ya
Sen beni gideceðim yere
Vaktinden önce soktun...
Sen yoktun!
Duyguseliozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.