Halime acýmaz sanki gökyüzü, Benim de saçýma kar yaðdý bu gün. Kimseler görmüyor garip öksüzü, Benim de saçýma kar yaðdý bu gün.
Yazýn ortasýnda güneþ yakarken, Laleler, sümbüller misler kokarken, Sevdiðim yüzüme ters, ters bakarken, Benim de saçýma kar yaðdý bu gün.
Sýladan uzakta kalýnca naçar, Sandým ki birisi kolunu açar, Yüzüme gülenler býrakýp kaçar, Benim de saçýma kar yaðdý bu gün.
Issýz sokaklarda sessizce gezdim, Duygular taþýnca sýraya dizdim, Soðuk bakýþlardan iyice bezdim, Benim de saçýma kar yaðdý bu gün.
Benim kadar yaslý bir çýnar vardý, Mahzun hali ile sanki yalvardý! Ben ona yaslandým, yaramý sardý, Benim de saçýma kar yaðdý bu gün.
Gün batmaya yakýn sahile indim, Ýlk kalkacak olan gemiye bindim, En ücra bir yerde köþeye sindim, Benim de saçýma kar yaðdý bu gün. Sandým ki baþýma kor yaðdý bu gün.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.