Adam biliyor sevmeyi Yok baþka rengi Ne dünyanýn hengâmesi Ne umurunda payesi Seviyor, bu sermayesi Cananýn deðmiþse gölgesi Ona cennet dönemeci...
Adam biliyor sevmeyi Hayat geldikçe üstüne Yok diyor bunun ötesi Her þey sevginin eseri Ruh ki, ilelebet sever Can bedenin sermayesi Can erir aslýna döner Toprak olur aþkýn sesi Yokluk, varlýk, zaman, mekân Her þey sevgiyle tastamam…
Adam biliyor sevmeyi Keder, kaderse üzülme, Hepsi sevginin eseri, Göz görür, gönül sever de Hangisi tadar zehiri? Kerem’in kim bilir halini? Aþk uçurumsa sevene Aslý mý bunun sebebi?
Adam biliyor sevmeyi Sevgi kanattýr bedene Beylik laflar senin deðil Çok güvenme ezberine Yüzlerce gül devinir de Bir damlacýk deðer tene Emek vermezse yüreðin Lafýn ok gibi sevene
Adam biliyor sevmeyi Söz demiyor, ruh seziyor Gözü dünya belki ama Ýç âlemi bak ne diyor, Bakamazsýn, anlamazsan Sevgiyi sevene sormalý Lafý boþa yormamalý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
mbaki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.