Sessizce gidişin
Sessizce gidiþin
Hatýrlarmýsýn Sevgilim.
ne zaman, gözlerini gözlerimden kaçýrsan,
“sevda”dan,”aþk”dan bahsederdin.
cümlelerine sýðdýramadýðýn sevdaný,
titreyerek söylediðin hecelerinde saklardýn.
sýmsýcak nefesin, üþüyen yüreðinle!...
ve ben "sen" olurdum.
düþlerim kadar çýplak,ölüm kadar yakýn.
“Ay” düþtüðünde zemheriler kýskanýrdý,
siyah gözlerinden sonbaharý.
omuzlarýna kadar salýnan kýzýl saçlarýn,
çatlatýrdý nisbet yapan þakayýklarý.
sen kokardýn koparýrken acýdýðým çiçekler.
býrakmamacasýna tuttuðun avuçlarýma,
gizlice okurdum dualarýmý .
usulca, damla damla,
kanayarak, kan aðlayarak,
akýtmak isterdim, göðsüne göz-(yaþ)larýmý.
Yine bir, mayýs gecesi.
sana yakýn, kendimden uzak.
bak yine, yeniden,
geceler koynunda emziriyor sabahý.
yýldýzlar her zamanki gibi parlak.
fakat onlarýnda gölgeleri
simsiyah, kapkaranlýk ve sessiz,
týpký benim gibi sensiz, kimsesiz.
Anladým ki; sevgilim!..
yaþanýlan her þey, ayný þey.
kah sen gitmiþsin,
kah ölüm soðuk nefesini üflemiþ iliklerime.
“sevda”mý adýnda gizlediðim “s-e-v-d-a-(l)-ým.
kýzgýnlýðým kendime, “sus”kunluðum sanadýr.
ne zaman gönlüm söz geçiremezse aklýma,
yokluðun varlýðýma inkar ettirsede seni,
bir korku iner,
vazgeçemediðim sensizliðime.
bir çýðlýk düþer,
gölgelerin sessizliðine.
bir ben, bir de ölüm aðlar,
sessizce gidiþine…
H.Ali Aydýn
17.05.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.